![<strong>VERANO DE 1964 EN <em>SAINT CIERS DU TAILLON [Charente Maritime], Francia</em></strong>](http://4.bp.blogspot.com/_hAUCi3cYdFg/S90meFIkLWI/AAAAAAAACOo/uU1mMyvtRRU/S1600-R/Saint+Ciers+du+Taillon+1964+A1100.jpg)
DICCIONARIOS DE LATÍN Y GRIEGO
COLECCIONES DE TEXTOS
LATINOS Y GRIEGOS
Classical Latin Texts
A Resource Prepared by
The Packard Humanities Institute
I agree to use this web site only for personal study and
not to make copies except for my personal use
under “Fair Use” principles of Copyright law.
Questions and comments can be directed to
https://www.packhum.org/stoa.html
The Packard Humanities Institute (PHI) is a non-profit foundation dedicated to archaeology, music, film preservation, and historical archives.
Click here to read more about PHI's programs in archaeology.
https://www.packhum.org/archaeology.html
Click here to read more about PHI's programs in music.
https://www.packhum.org/music.html
Click here to search PHI's digital text archives (Greek, Latin, and Benjamin Franklin).
https://www.packhum.org/texts.html
LATIN LITERATURE
http://latin.packhum.org/GREEK INSCRIPTIONS
https://inscriptions.packhum.org/BENJAMIN FRANKLIN
http://franklinpapers.org/Click here to visit the website of The Stanford Theatre, which is supported entirely by PHI.
Since its founding, PHI has been an operating rather than a purely grant-making foundation. We have undertaken a small number of projects. Many of these have lasted for a decade or more, and our professional staff often participates directly as an active partner. The Packard Humanities Institute does not accept unsolicited proposals.
PHI is not associated in any way with any Hewlett-Packard Company foundations and is independent of the David and Lucile Packard Foundation (from which PHI received its major endowment).
Recursos en red para Filología Clásica
UNIVERSIDAD DE SALAMANCA
BIBLIOTHECA AUGUSTANA
THE LATIN LIBRARY
Dictionnaire grec ancien
ABRÉGÉ- PDF Se puede descargar
DGE Diccionario Griego-Español –
CSIC Diccionario
Griego – Español DGE en línea
Griego – Español DGE en línea
DICCIONARIO GRIEGO-ESPAÑOL
Nueva Edición de las Listas I-IV
(Última actualización: 15-02-2010)
PRIMERA
Αα, τό
ÚLTIMA
Ἑβδομαιών, -ῶνος, ὁ
http://dge.cchs.csic.es/xdge/article/Ἑβδομαιών
Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Colección de Textos Griegos con traducción al Griego Moderno
Η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη προσφέρει ένα πανόραμα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας από την αρχαϊκή εποχή έως και τα ύστερα ελληνορωμαϊκά χρόνια. Περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά έργα από όλα τα γένη και είδη του αρχαίου ελληνικού λόγου τόσο στο πρωτότυπο όσο και σε δόκιμες νεοελληνικές μεταφράσεις. Επίσης, παρέχει τη δυνατότητα αναζήτησης λέξεων είτε σε μεμονωμένα κείμενα είτε σε ομάδες κειμένων ανά συγγραφέα ή γένος-είδος λόγου είτε στο σύνολο των κειμένων που περιλαμβάνονται.
ΣΟΦΟΚΛΗΣ
Ἀντιγόνη (332-375)
ΣΤΑΣΙΜΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
ΧΟ.
Πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀν- [στρ. α]
θρώπου δεινότερον πέλει·
Τοῦτο καὶ πολιοῦ πέραν
335
πόντου χειμερίῳ νότῳ
χωρεῖ, περιβρυχίοισιν
περῶν ὑπ᾽ οἴδμασιν, θεῶν
τε τὰν ὑπερτάταν, Γᾶν
ἄφθιτον, ἀκαμάταν ἀποτρύεται,
340
ἰλλομένων ἀρότρων ἔτος εἰς ἔτος
ἱππείῳ γένει πολεύων.
Κουφονόων τε φῦλον ὀρ- [ἀντ. α]
νίθων ἀμφιβαλὼν ἀγρεῖ
καὶ θηρῶν ἀγρίων ἔθνη
345
πόντου τ᾽ εἰναλίαν φύσιν
σπείραισι δικτυοκλώστοις,
περιφραδὴς ἀνήρ· κρατεῖ
δὲ μαχαναῖς ἀγραύλου
350
θηρὸς ὀρεσσιβάτα, λασιαύχενά θ᾽
ἵππον ὑπαξέμεν ἀμφίλοφον ζυγὸν
οὔρειόν τ᾽ ἀκμῆτα ταῦρον.
Καὶ φθέγμα καὶ ἀνεμόεν [στρ. β]
φρόνημα καὶ ἀστυνόμους
355
ὀργὰς ἐδιδάξατο καὶ δυσαύλων
πάγων ὑπαίθρεια καὶ
δύσομβρα φεύγειν βέλη
360
παντοπόρος· ἄπορος ἐπ᾽ οὐδὲν ἔρχεται
τὸ μέλλον· Ἅιδα μόνον
φεῦξιν οὐκ ἐπάξεται·
Νόσων δ᾽ ἀμαχάνων φυγὰς
ξυμπέφρασται.
365
Σοφόν τι τὸ μαχανόεν [ἀντ. β]
τέχνας ὑπὲρ ἐλπίδ᾽ ἔχων
τοτὲ μὲν κακόν, ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἐσθλὸν ἕρπει,
νόμους περαίνων χθονὸς
θεῶν τ᾽ ἔνορκον δίκαν·
370
ὑψίπολις· ἄπολις ὅτῳ τὸ μὴ καλὸν
ξύνεστι τόλμας χάριν.
Μήτ᾽ ἐμοὶ παρέστιος
γένοιτο μήτ᾽ ἴσον φρονῶν
375
ὃς τάδ᾽ ἔρδοι.
ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ
ΧΟΡ.
Πολλά ᾽ναι τα θάματα,
πιο θάμ᾽ απ᾽ τον άνθρωπο, τίποτα·
πέρ᾽ απ᾽ την αφρομάνιστη
τραβάει και πάει τη θάλασσα
με του νοτιά τις φουρτούνες,
περνώντας κάτω απ᾽ τα κύματα
π᾽ ολόγυρά του βρυχιούνται·
και την τρανύτερη μες στους θεούς
την άφθαρτη ακάματη Γη,
340
πιο θάμ᾽ απ᾽ τον άνθρωπο, τίποτα·
πέρ᾽ απ᾽ την αφρομάνιστη
τραβάει και πάει τη θάλασσα
με του νοτιά τις φουρτούνες,
περνώντας κάτω απ᾽ τα κύματα
π᾽ ολόγυρά του βρυχιούνται·
και την τρανύτερη μες στους θεούς
την άφθαρτη ακάματη Γη,
340
καταπονάει με τ᾽ αλέτρια, που χρόνο με χρόνο
πάνε κι έρχουνται αλογόσυρτ᾽ απάνω της
οργώνοντάς την.
Και των αλαφρόμυαλων
των πουλιών τη γενιά παγιδεύοντας
πιάνει και τα έθνη των άγριων
των θηρίων και τα θαλάσσια
τα θρέμματα του πελάου
μες στα διχτυόκλωστα βρόχια του
ο άνθρωπος ο πολυτεχνίτης,
και τ᾽ αγρίμι που ζει στων βουνών τις ερμιές
350
πάνε κι έρχουνται αλογόσυρτ᾽ απάνω της
οργώνοντάς την.
Και των αλαφρόμυαλων
των πουλιών τη γενιά παγιδεύοντας
πιάνει και τα έθνη των άγριων
των θηρίων και τα θαλάσσια
τα θρέμματα του πελάου
μες στα διχτυόκλωστα βρόχια του
ο άνθρωπος ο πολυτεχνίτης,
και τ᾽ αγρίμι που ζει στων βουνών τις ερμιές
350
με τις μηχανές του νικά
και στο δασύτριχο γύρω τ᾽ αλόγου τον τράχηλο
περνάει το ζυγό, καθώς και του αδάμαστου
βουνίσιου ταύρου.
Και γλώσσα και νόηση ανεμόφερτη
και την καλή μες σε πόλεις κυβέρνια του
έμαθε να ᾽χει· και πώς
απ᾽ τα υπαίθρια τα βέλη της νύχτιας παγωνιάς
και του κακού τ᾽ ανεμόβροχου
να φυλάγεται — ο παντοσόφιστος·
360
και στο δασύτριχο γύρω τ᾽ αλόγου τον τράχηλο
περνάει το ζυγό, καθώς και του αδάμαστου
βουνίσιου ταύρου.
Και γλώσσα και νόηση ανεμόφερτη
και την καλή μες σε πόλεις κυβέρνια του
έμαθε να ᾽χει· και πώς
απ᾽ τα υπαίθρια τα βέλη της νύχτιας παγωνιάς
και του κακού τ᾽ ανεμόβροχου
να φυλάγεται — ο παντοσόφιστος·
360
ανεφοδίαστον, τίποτα
δεν τον βρίσκει απ᾽ ό,τι ᾽ναι νά ᾽ρθει·
μόνο απ᾽ το Θάνατο
γλιτωμό δε θα βρει πουθενά·
όμως γι᾽ αρρώστιες, που τρόπο δεν είχανε,
βρήκε ο ένας με τον άλλο γιατρειά.
Κι ενώ έχει σοφία να μηχανεύεται
τέχνες π᾽ ούτε μπορούσε να ελπίσει κανείς,
πότε γυρνάει στο κακό
και στο καλό πότε πάλι· μα όποιος τους νόμους τιμά
της χώρας του και την ορκόδετη
των θεών δίκη, δοξάζει την πόλη του,
370
δεν τον βρίσκει απ᾽ ό,τι ᾽ναι νά ᾽ρθει·
μόνο απ᾽ το Θάνατο
γλιτωμό δε θα βρει πουθενά·
όμως γι᾽ αρρώστιες, που τρόπο δεν είχανε,
βρήκε ο ένας με τον άλλο γιατρειά.
Κι ενώ έχει σοφία να μηχανεύεται
τέχνες π᾽ ούτε μπορούσε να ελπίσει κανείς,
πότε γυρνάει στο κακό
και στο καλό πότε πάλι· μα όποιος τους νόμους τιμά
της χώρας του και την ορκόδετη
των θεών δίκη, δοξάζει την πόλη του,
370
κι είναι χαμός της εκείνος, που
ξεδρομίζει απ᾽ την ίσια τη στράτα
χάρη στο θράσος του.
Ο Θεός μην το δώσει ποτέ
κάτω απ᾽ την ίδια τη στέγη να κάθεται
ξεδρομίζει απ᾽ την ίσια τη στράτα
χάρη στο θράσος του.
Ο Θεός μην το δώσει ποτέ
κάτω απ᾽ την ίδια τη στέγη να κάθεται
ή να μου είναι ένας τέτοιος ομόγνωμος.
Muchas cosas hay portentosas, pero ninguna tan portentosa como el hombre; él, que, ayudado por el Noto tempestuoso, llega hasta el otro extremo de la espumosa mar, atravesándola a pesar de las olas que rugen, descomunales; él, que fatiga la sublimísima divina tierra, inconsumible, inagotable, con el ir y venir del arado, año tras año, recorriéndola con sus mulas.
Con sus trampas captura a la tribu de los pájaros incapaces de pensar y al pueblo de los animales salvajes y a los peces que viven en el mar, en las mallas de sus trenzadas redes, el ingenioso hombre que con su ingenio domina al salvaje animal montaraz; capaz de uncir con un yugo que su cuello por ambos lados sujete al caballo de poblada crin y al toro también infatigable de la sierra;
y la palabra por sí mismo ha aprendido y el pensamiento, rápido como el viento, y el carácter que regula la vida en sociedad, y a huir de la intemperie desapacible bajo los dardos de la nieve y de la lluvia: recursos tiene para todo, y, sin recursos, en nada se aventura hacia el futuro; sólo la muerte no ha conseguido evitar, pero sí se ha agenciado formas de eludir las enfermedades inevitables.
Referente a la sabia inventiva, ha logrado conocimientos técnicos más allá de lo esperable y, a veces, los encamina hacia el mal, otras veces, hacia el bien. Si cumple los usos locales y la justicia por divinos juramentos confirmada, a la cima llega de la ciudadanía; si, atrevido, del crimen hace su compañía, sin ciudad queda: ni se siente en mi mesa ni tenga pensamientos iguales a los míos, quien tal haga.
Página 16
